KRIOTERAPIA MIEJSCOWA

Krioterapia miejscowa stanowi leczenie uzupełniające wielu chorób, głównie narządu ruchu, w tym reumatycznych oraz chorób układu nerwowego. Jest stosowana przede wszystkim w stanach zapalnych narządu ruchu, obrzękach pourazowych i pooperacyjnych stawów, przy zwiększonym napięciu mięśniowym.

Krioterapia polega na zastosowaniu na powierzchnię ciała temperatury kriogenicznej celem wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji ustroju na zimno. Najczęściej spotykanymi tu zabiegami są zabiegi miejscowe przy użyciu ciekłego azotu, którego temperatura osiąga  nawet -180°C.  Natychmiast po zabiegu oziębiane miejsca są ogrzewane ciepłą krwią napływającą do nich. Jest to odruch i podstawowy mechanizm termoregulacji po zabiegach krioterapii. Odruch ten utrzymuje się od 3 do 6 godzin po zabiegu. Jest to jeden z najcenniejszych efektów krioterapii, czynne przekrwienie decyduje bowiem o szybkim gojeniu się urazów, zapaleń i ma działanie przeciwobrzękowe.